در ویژه برنامه «پلاك هشت» شبكه رادیویی ایران مطرح شد؛ روایتی از دلاوری‌ها و صبوری‌های آزادگان كشورمان در زمان اسارت

به گزارش روابط عمومی شبكه رادیویی ایران، سرگرد قربانعلی اكبری رزمنده دفاع مقدس باحضور در برنامه «پلاك هشت» اظهار داشت: ساعت 12 شب رسیدیم و دیدیم كه دشمن دید در شب گذاشته و منتظر ماست تا محاصره‌مان كند و حدود 120 نفر بودیم. چهار روز در بیابان بودیم و من برنامه‌ریزی كرده بودم كه هر 10 متر یك نفر قرار گیرد تا اگر غافلگیر شدیم، همه اسیر نشویم. در نهایت 4 نفر اسیر و 6 نفر شهید شدند، اما بقیه كه عقب بودند توانستند عقب‌نشینی كنند.

سرگرد قربانعلی اكبری، آزاده سرافراز كشورمان بیان كرد: من زمین‌گیر شدم و اسلحه دستم بود. ساعت را طوری گذاشتم كه برق نزند و رفتار دشمن را زیر نظر داشتم. دیدم حدود 10 تا 15 متر جلوتر یك تانك عراقی بود و سربازی روی آن نشسته بود. تصمیم گرفتم زیر تانك بروم و شب بعد حركت كنم. دیدم سرباز دشمن خوابش گرفته است؛ وقتی من حركت كردم، سرباز دشمن فرار كرد. من زیر تانك ماندم و حدود 20 نفر دور تانك جمع شدند، اما بعد از مدتی موفق شدم از زیر تانك خارج شوم.

وی تصریح كرد: یك سرگرد عراقی به من حمله كرد و مجبور شدم ساعتم را باز كنم. دشمن سعی داشت اطلاعات بگیرد، اما من مقاومت كردم و نهایتاً دستم را آزاد كرد.

این رزمنده دوران دفاع مقدس گفت: ما را به قرارگاه گیلان‌غرب بردند و به جایی كه قبلاً جهاد خراسان مستقر بود، منتقل كردند. بعد از گشتن جیب‌ها و شناسایی كارت‌ها، خوشحال شدم كه هنوز زنده‌ام.

وی ادامه داد: بعد از مدتی تعداد اسرای ما به 600 نفر رسید كه شامل افسران و درجه‌داران بود. این افراد از جنوب ایران و مناطق غربی آمده بودند. در اردوگاه تكریت، شرایط بسیار سخت بود؛ 600 نفر در فضایی كوچك با امكانات كم و سختی‌های فراوان زندگی می‌كردیم. زمستان‌ها سرما و شپش و تابستان‌ها ناراحتی‌های پوستی داشتیم. حتی 2 سال طول كشید تا برخی از ما به شرایط عادت كنیم.

به گزارش روابط عمومی شبكه رادیویی ایران، اكبری رزمنده دوران دفاع مقدس اظهار كرد: خلبان‌ها نیز به ما اضافه شدند و روحیه بسیار عالی داشتند. با اعتصاب غذا، تلاش كردیم حقوق انسانی خود را مطالبه كنیم. اردوگاه بسیار سخت و شرایط آن تقریباً غیر انسانی بود، با محدودیت‌های شدید غذایی و بهداشتی و شكنجه‌های مكرر برای گرفتن اطلاعات مواجه بودیم.

این آزاده سرافراز كشورمان باحضور در شبكه رادیویی ایران بیان كرد: پس از سه ماه، اردوگاه تقسیم شد و گروهی به اردوگاه‌های دیگر منتقل شدند. ما همچنان با سختی‌ها و فشارها مواجه بودیم، اما همواره تلاش می‌كردیم روحیه خود را حفظ كنیم و مقاومت كنیم. و در نهایت، با صبر و استقامت، توانستیم شرایط را تحمل كرده و به آزادی نزدیك شویم.